برادر عزیزم حمزه کرمی میدانم چه رنجی کشیده اید. چه خوب که از جنایات ماموران ولایت فقیه یاد کردید. مطمئن باشید همین مورد از نظر مردم دور نخواهد ماند. اما کاش این نامه را خطاب به خامنه ای نمی نوشتید.جسارت نمیکنم اما ما ایرانی ها عادت دیرینه داریم تا گرفتار نشویم لب به گلایه و شکایت باز نمیکنیم.ما ایرانی ها عیب های زیادی داریم به خاطر همین است که 100 سال است مشت گره کرده به دنبال حق هستیم.حکایت این جنایات شرح حال امروز و دیروز نیست ما نیست. آیا هیچ میدانید در دهه 60 هزاران انسان ماه ها و سال ها چنین شرایطی را تحمل کردند و خم به ابرو نیاوردند. در ان روزهای سیاه مرحوم منتظری خودش بود و خدایش.خوب میدانم و میدانیم یک روز در زندان و انفرادی ماندن یعنی چه.شما مرد جنگ بوده اید.کمی تامل کنید در این یک سال بر جوانان 19/20 ساله چه گذشته در سیاه چال های حکومت ولایت فقیه. در دهه سیاه شصت دختران 10/12 ساله ای که هیچ گناهی نداشتند تیر باران شدند.برادر عزیزم شکایت به خامنه ای بردن مانند اب دهانیست سربالا در یقه خود.این روزها خامنه ای تنها به فکر این است مبادا شمشیر ولایت کند شود.امروز این جنایات از زبان کسانی چون شما گفته می شود که پست‌های حساس در این كشور داشته اید. با خود فکر میکنم ای وای چه بر سر زندانیان گمنام اورده می شود.با زنان و دختران ایران زمین چه میکنند این بی خدایان.این چند خط را نوشتم تا بگویم این جنایات که امروز شما به چشم شاهد ان بوده اید حاصل سکوتی است که خیلی از ما کردیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر