جنبش زنده است اما این پویایی نیاز به یک حرکت و تدبیر دارد.سوال من به عنوان یک عضو کوچک از این جنبش عظیم سبز ملت ایران از همه ی خوانندگان این نوشته این است .بیاییم دو پیش فرض را در نظر بگیرم.
حالت اول: حاکمیت هرگونه حرکت و کرنش تند و رادیکال را به طرز وحشیانه ای سرکوب میکنه.بر هیچ کس پوشیده نیست که با گذشت زمان مردم هم راضی به هزینه کردن بیشتر نیستند و این یک حق بزرگ و مسلم است.
تو این فضای موجود سکوت و سکون هم قطعا نمیتونه مفید باشه. چه باید کرد؟::: دیگر حرف از رای و دزدی که نیست.جنایت است و شکنجه و تجاوز و قتل و نهایتا نسل کشی . اگر ما حرکتمان و خواسته هایمان جنبه ی رادیکال و تند داشته باشه ایا میتونیم انتظار داشته باشیم که در تظاهراتی نظیر روز ایران (قدس ) حضور خوب و مناسبی داشته باشیم؟
یا باید بریم به حالت دوم. :حالت دوم حضور با حداقل مطالبات و شعارها صرفا برای باز شدن فضا که این موضوع هم حرف و حدیث های خودش رو داره.: به راستی در این برهه از زمان چه باید کرد.تدبیر کنیم.بهترین کار بحث کردن و مشورت است .
رادیکال و تند و یا معتدل و ارام برای باز شدن فضا کدام یک شایسته ی ظرف زمان کنونی است؟
حالت اول: حاکمیت هرگونه حرکت و کرنش تند و رادیکال را به طرز وحشیانه ای سرکوب میکنه.بر هیچ کس پوشیده نیست که با گذشت زمان مردم هم راضی به هزینه کردن بیشتر نیستند و این یک حق بزرگ و مسلم است.
تو این فضای موجود سکوت و سکون هم قطعا نمیتونه مفید باشه. چه باید کرد؟::: دیگر حرف از رای و دزدی که نیست.جنایت است و شکنجه و تجاوز و قتل و نهایتا نسل کشی . اگر ما حرکتمان و خواسته هایمان جنبه ی رادیکال و تند داشته باشه ایا میتونیم انتظار داشته باشیم که در تظاهراتی نظیر روز ایران (قدس ) حضور خوب و مناسبی داشته باشیم؟
یا باید بریم به حالت دوم. :حالت دوم حضور با حداقل مطالبات و شعارها صرفا برای باز شدن فضا که این موضوع هم حرف و حدیث های خودش رو داره.: به راستی در این برهه از زمان چه باید کرد.تدبیر کنیم.بهترین کار بحث کردن و مشورت است .
رادیکال و تند و یا معتدل و ارام برای باز شدن فضا کدام یک شایسته ی ظرف زمان کنونی است؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر